donderdag 13 oktober - Reisverslag uit Buluba, Oeganda van Petralien en Grace - WaarBenJij.nu donderdag 13 oktober - Reisverslag uit Buluba, Oeganda van Petralien en Grace - WaarBenJij.nu

donderdag 13 oktober

Door: Petralien

Blijf op de hoogte en volg Petralien en Grace

16 Oktober 2011 | Oeganda, Buluba

Donderdag 13 oktober.

Zo vandaag is de grote dag dat we andere matrassen gaan kopen, om 10.00 uur afgesproken. Jullie geloven het niet, wij hebben ons moeten haasten om klaar te zijn ha ha ha... Hoe snel je dingen al niet overneemt he. Maar goed 10.00 uur stonden ze niet voor, ha ha ha... we hadden ook niet anders verwacht... tegen half 11 ja hoor daar kwamen ze aan. Wij lopen naar de auto en Sr Rosemarie en Fred waren aan het lachen, ja dat kan ook niet anders.... daar kwamen wij aangelopen met rugzak..... hoed op, zonnebril. Eigenlijk miste er alleen nog maar een groot fototoestel die je op de buik hebt hangen.... ha ha ha ha.... Dus we gaan in de auto zitten en ze excuseerden zich voor het lachen want omdat ze te laat waren lachten ze. Nou ja je kunt ons alles wijsmaken maar dit niet... ha ha ha.... Die lachten gewoon om ons, en misten natuurlijk ook alleen nog die grote camera met zo'n grote lens...ha ha ha...

Zo op naar Jinja naar een outlet store. 18 matrassen gekocht. Nu alleen nog even geld pinnen. Nou alleen maar. Jeetje wat een gedoe. Van de ene bank naar de andere. Visa deed wel maar ing niet..... pasje in pasje uit..... we werden er zo pissig van.... op een gegeven moment had Sister Rosemarie een idee. We zijn naar een resort gereden en daar konden we wel pinnen en dan zouden ze ons contant geld geven. Leuk bedacht maar dat werkte niet zo daar... ha ha ha... Dus besloten we om de ene helft van de matrassen mee te nemen en de andere helft morgen op te halen.

Ondertussen ook nog langs een fabriek geweest waar ze kussens maken voor stoelen. Iets uitgezocht en die man komt morgen om de stoelen nauwkeurig op te meten zodat de kussens goed passen.

Zo nu de matrassen maar even ophalen. Laadbak vol geladen en tijdens het laden zijn wij op zoek geweest naar sigaretten. Een tentje gevonden. Grace maakte een foto van het hutje en het vrouwtje erachter..... tjongen jonge. Foto klaar en dan moeten ze het ook nog even zien. Ze duwden mij bijna omver( dan moet je trouwens wel van goede huize komen. Kun ja nagaan hoe hard dat ging) ha ha ha….. Ze vonden het prachtig om zichzelf terug te zien op een apparaat..... bizar….

Voor ik wegging heb ik het met moeders nog gehad over het roken. Ik geloof zei ik dat het niet makkelijk sigaretten kopen is daar. Ik moet denk ik maar wat inslaan. Moeders zei: doe maar niet te veel en hopelijk ben je er na 3 weken wel vanaf… Sorry moe maar ze zijn hier stukken goedkoper dan bij ons.

Na het inladen van de matrassen moest de hele familie nog even langs de apotheek om medicatie te halen voor het ziekenhuis. 10 dozen om precies te zijn. Maar ja laadbak vol matrassen, auto vol met mensen. Ja uuuhhhhh hoe gaan we dit doen. Wij riepen al dit kan zo niet ha ha ha ha……En warempel ze bedenken zich niets en brengen zo een paar matrassen terug om vervolgens later op te gaan halen… ha ha ha… hoe makkelijk kan het zijn….. dus wij helpen met de zware dozen in de laadbak en alle mensen die ons passeerden zaten raar te kijken dat wij met dozen aan het slepen waren. Zelfs de bewaking van de bank zat met open mond te kijken ha ha ha…..

Maar auto vol mensen en laadbak vol medicatie en matrassen en wij moesten nog boodschappen. We hadden echt boodschappen nodig. Dus overlegt en nou oke….. nu geen boodschappen maar morgen dan moet dit echt gebeure. Water uit de fles en cola is toch wel belangrijk.

Eenmaal bij huis aangekomen hebben we met onze grote vriendin zuster Filemo overlegt. Ze heeft vrijdag geen tijd had maar wel dat we het weekend de matrassen bij de mensen brengen en dat we dan meteen hun kamers eens even lekker soppen als ze dit toelaten want dit is soms erg moeilijk.

Zuster Filemo geeft aan dat ze graag speciale drinkbekers en jerrycans voor de lepra patiënten wil. Bekers die de patiënten beter kunnen vasthouden en jerrycans waar ze door heen kunnen kijken om te zien of het drinken wat er inzit schoon is of vies. Wij vinden het een strak plan om dit ook aan te schaffen dus hier komen we bij Zuster Filemo nog op terug.

Dit is wat wij vandaag gedaan hebben. Verder hebben we weer geen water en geen stroom dus alles wat aan een lader moet kan niet geladen. Het kan dan zijn dat het langer duurt dan normaal dat er een mail verstuurd kan worden. Sorry hiervoor maar het is niet anders.
Eten is ook een ietsie pietsie een probleem ha ha ha ha….. We koken electrisch dus geen stroom betekend geen warm eten. Maar goed we zijn erg vindingrijk en komen er achter dat we steeds makkelijker in dingen worden, ha ha ha….. Opfrissingsdoekjes / vochtigtoiletpapie worden ook erg gewaardeerd…. Ha ha ha ha….
Het gaat super met ons, we lachen elke dag om vanalles en nog wat….

Liefs Grace en Petralien

  • 18 Oktober 2011 - 16:54

    Monique:

    lachen blijft een goed medicijn

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Oeganda, Buluba

Vrijwilligerswerk, lepraziekenhuis, Oeganda

Recente Reisverslagen:

26 Oktober 2011

woensdag 26 oktober

26 Oktober 2011

dinsdag 25 oktober

26 Oktober 2011

maandag 24 oktober

24 Oktober 2011

zondag 23 oktober

24 Oktober 2011

zaterdag 22 oktober
Petralien en Grace

Actief sinds 02 Juni 2011
Verslag gelezen: 205
Totaal aantal bezoekers 19042

Voorgaande reizen:

09 Oktober 2011 - 28 Oktober 2011

Vrijwilligerswerk, lepraziekenhuis, Oeganda

Landen bezocht: