woensdag 19 oktober
Door: Petralien
Blijf op de hoogte en volg Petralien en Grace
21 Oktober 2011 | Oeganda, Buluba
Woensdag 19 oktober
Vandaag met Sr Filemo afgesproken dat we haar kantoor zullen overhuizen van de ene van het terrein naar de andere kant .
En ja hoor daar komt ze aan. In een creme kleurige jurk zoals nonnen aan hebben en ze heeft een zonnebril op. Ik zit de hele week al te denken waar lijkt ze toch op.....waar lijkt ze toch op en nu ben ik er achter. Woopy Colburg..............werkelijke waar ha ha ha... helemaal nu..........met die zonnebril op.
Sr Filemo was helemaal uitgelaten. Het winkeltje van het ziekenhuis was vannacht geplunderd. Tjonge jonge jonge. We moeten mee om dat te bekijken. Wij de schoenen aan en mee. We vertellen haar dat er gisteren ook een man bij ons was geweest. Oh oh oh zei ze. Toen zag hij zeker dat je wit was en toen heeft hij zich bedacht. Maar ach dit was tegen half 8.
Wij naar de plek van de misdaad. We lopen over het pad en ineens komen we een auto tegen. Witte auto met de laadklep open. Allemaal mensen die op het randje van de laadbak gingen zitten. We lopen er langzaam voorbij en zien trieste gezichten. Voor ons gevoel betekent dat niet veel goeds. En inderdaad toen we er voorbij waren en we ons omdraaiden zagen we dat er een overleden persoon in de laadbak lag. Gewikkeld in doeken. Ik denk dat de familie er allemaal omheen zaten. Alles zal hier wel in stroomversnelling gaan omdat het veel te warm is. We vonden het beiden wel een confronterend.
We liepen door naar het winkeltje die leeggehaald was. Onderweg komen we een dame van de administratie tegen en die vertelde dat de dieven waarschijnlijk met haar sleutel naar binnen waren gegaan. Haar auto was in reparatie geweest en de sleutelbos had toen in de auto gelegen en hieraan zaten ook de sleutels van die winkel. De man die de auto gemaakt had was niet te bereiken en op de dag dat alles leeg gehaald was belde hij ineens op en bracht hij de sleutels terug. Raar heel raar. Toen we bij het winkeltje aankwamen stond er allemaal politie. De agenten begonnen tegen Sr Filemo te roepen dat we niet te dicht bij mochten komen omdat ze nog aan het onderzoeken waren. Het hele dorp leek wel van slag.
Iedereen zei tegen elkaar : It is an bad bad day...
We liepen verder naar Sr Filemo haar nieuwe kantoor. Grace en ik zijn toen begonnen om deze schoon te maken. Ineens is Sr Filemo weg en komt een half uurtje later terug. Nou nou nou zegt ze moet je nu horen. Ze laten speurhonden los en warempel onze Filemo lijkt Sherlock Holmes wel ha ha ha.....Wij zijn verder gegaan met poetsen en waren tegen 12.00 uur nog lang niet klaar.
Vanmiddag gaan we weer verder zei Sr Filemo. Nu gaan we eerst even wat eten.
Zo gezegd zo gedaan. 's Middags zijn we terug gegaan om het kantoor verder klaar te maken en oh oh oh wat was Sr Filemo blij met haar nieuwe optrekje.
Zoals bijna elke dag halen we lekkere dingen in het winkeltje op het terein. Geweldig wat fijn voor de lepra mannen en vrouwen. Eerst even bij de lepravrouwen langs geweest en geholpen met bonen doppen ha ha ha. Wat vonden ze dat leuk want we gingen ook op de grond bij hen zitten en ze praten heel wat af. Daarna bij de mannen geweest. Het lijkt wel dat zij meer open staan voor bepaalde dingen dan de vrouwen. Als wij bij hun gaan zitten komen ze er allemaal bij zitten. Een van de mannen kan engels. Waar gaan de gesprekken over zou je zeggen. Nou waar wij vandaan komen......hoelang het vliegen is.........wat wij eten enzovoort enzovoort. Ze vinden de aandacht heerlijk en de man die engels kan vertaald alles voor de andere mannen.
Tegen 17.00 uur gingen we weer naar huis en hebben eten klaar gemaakt.
Ineens stopt er weer een auto bij ons. Het is Sr Rosemarie en haar rechterhand Fred. Ze willen met ons praten over vandaag. Over dat de winkel is leeggehaald en zij vertellen dat dat vaker gebeurt. Drie maanden geleden ook al. Ze verteld dat de politie alles in onderzoek heeft en dat er speurhonden zijn losgelaten. Er zijn vingerafdrukken gevonden en morgen word van elk personeelslid vingerafdrukken genomen.
Ze vraagt ons ook nog wat voor man er gisteren bij ons is geweest. Die langs ons huis liep en weer terug. Wij vertelden haar hoe de man eruit zag en ze moest wat lachen. Ze legt uit dat de lampen regelmatig gecontroleerd worden en dat het die man is geweest. Hij kan niet zo goed engels en is erg verlegen. Dit stelt ons wel degelijk gerust. Ze gaat morgen aan die man vragen of hij hier is geweest.
Beiden drinken nog een oplos capuccino bij ons en gaan weer op huis aan.
En wij gaan lekker ons nest in want we zijn mega moe.
Dikke zoen
Petralien en Grace.
Vandaag met Sr Filemo afgesproken dat we haar kantoor zullen overhuizen van de ene van het terrein naar de andere kant .
En ja hoor daar komt ze aan. In een creme kleurige jurk zoals nonnen aan hebben en ze heeft een zonnebril op. Ik zit de hele week al te denken waar lijkt ze toch op.....waar lijkt ze toch op en nu ben ik er achter. Woopy Colburg..............werkelijke waar ha ha ha... helemaal nu..........met die zonnebril op.
Sr Filemo was helemaal uitgelaten. Het winkeltje van het ziekenhuis was vannacht geplunderd. Tjonge jonge jonge. We moeten mee om dat te bekijken. Wij de schoenen aan en mee. We vertellen haar dat er gisteren ook een man bij ons was geweest. Oh oh oh zei ze. Toen zag hij zeker dat je wit was en toen heeft hij zich bedacht. Maar ach dit was tegen half 8.
Wij naar de plek van de misdaad. We lopen over het pad en ineens komen we een auto tegen. Witte auto met de laadklep open. Allemaal mensen die op het randje van de laadbak gingen zitten. We lopen er langzaam voorbij en zien trieste gezichten. Voor ons gevoel betekent dat niet veel goeds. En inderdaad toen we er voorbij waren en we ons omdraaiden zagen we dat er een overleden persoon in de laadbak lag. Gewikkeld in doeken. Ik denk dat de familie er allemaal omheen zaten. Alles zal hier wel in stroomversnelling gaan omdat het veel te warm is. We vonden het beiden wel een confronterend.
We liepen door naar het winkeltje die leeggehaald was. Onderweg komen we een dame van de administratie tegen en die vertelde dat de dieven waarschijnlijk met haar sleutel naar binnen waren gegaan. Haar auto was in reparatie geweest en de sleutelbos had toen in de auto gelegen en hieraan zaten ook de sleutels van die winkel. De man die de auto gemaakt had was niet te bereiken en op de dag dat alles leeg gehaald was belde hij ineens op en bracht hij de sleutels terug. Raar heel raar. Toen we bij het winkeltje aankwamen stond er allemaal politie. De agenten begonnen tegen Sr Filemo te roepen dat we niet te dicht bij mochten komen omdat ze nog aan het onderzoeken waren. Het hele dorp leek wel van slag.
Iedereen zei tegen elkaar : It is an bad bad day...
We liepen verder naar Sr Filemo haar nieuwe kantoor. Grace en ik zijn toen begonnen om deze schoon te maken. Ineens is Sr Filemo weg en komt een half uurtje later terug. Nou nou nou zegt ze moet je nu horen. Ze laten speurhonden los en warempel onze Filemo lijkt Sherlock Holmes wel ha ha ha.....Wij zijn verder gegaan met poetsen en waren tegen 12.00 uur nog lang niet klaar.
Vanmiddag gaan we weer verder zei Sr Filemo. Nu gaan we eerst even wat eten.
Zo gezegd zo gedaan. 's Middags zijn we terug gegaan om het kantoor verder klaar te maken en oh oh oh wat was Sr Filemo blij met haar nieuwe optrekje.
Zoals bijna elke dag halen we lekkere dingen in het winkeltje op het terein. Geweldig wat fijn voor de lepra mannen en vrouwen. Eerst even bij de lepravrouwen langs geweest en geholpen met bonen doppen ha ha ha. Wat vonden ze dat leuk want we gingen ook op de grond bij hen zitten en ze praten heel wat af. Daarna bij de mannen geweest. Het lijkt wel dat zij meer open staan voor bepaalde dingen dan de vrouwen. Als wij bij hun gaan zitten komen ze er allemaal bij zitten. Een van de mannen kan engels. Waar gaan de gesprekken over zou je zeggen. Nou waar wij vandaan komen......hoelang het vliegen is.........wat wij eten enzovoort enzovoort. Ze vinden de aandacht heerlijk en de man die engels kan vertaald alles voor de andere mannen.
Tegen 17.00 uur gingen we weer naar huis en hebben eten klaar gemaakt.
Ineens stopt er weer een auto bij ons. Het is Sr Rosemarie en haar rechterhand Fred. Ze willen met ons praten over vandaag. Over dat de winkel is leeggehaald en zij vertellen dat dat vaker gebeurt. Drie maanden geleden ook al. Ze verteld dat de politie alles in onderzoek heeft en dat er speurhonden zijn losgelaten. Er zijn vingerafdrukken gevonden en morgen word van elk personeelslid vingerafdrukken genomen.
Ze vraagt ons ook nog wat voor man er gisteren bij ons is geweest. Die langs ons huis liep en weer terug. Wij vertelden haar hoe de man eruit zag en ze moest wat lachen. Ze legt uit dat de lampen regelmatig gecontroleerd worden en dat het die man is geweest. Hij kan niet zo goed engels en is erg verlegen. Dit stelt ons wel degelijk gerust. Ze gaat morgen aan die man vragen of hij hier is geweest.
Beiden drinken nog een oplos capuccino bij ons en gaan weer op huis aan.
En wij gaan lekker ons nest in want we zijn mega moe.
Dikke zoen
Petralien en Grace.
-
22 Oktober 2011 - 09:27
Monique:
dikke zoen terug vanuit het koude nederland. -
22 Oktober 2011 - 10:28
Ria Dubbeldam:
Hallo Petralien en Grace,
Jullie kennen mij wel niet ,maar ik ben een goede kennis van Grace haar ouders,we kennen elkaar van het overwinteren in Spanje.
Ze hebben me over jullie verteld,en nu ik de verslagen lees,neem ik m,n petje af voor jullie.
Mijn complimenten hoor.
Nog een fijne tijd daar.
Ria Dubbeldam -
22 Oktober 2011 - 11:41
Diny:
Nou het was weer spannend om te lezen wat jullie nu weer beleefd hebben.
Blijf jullie op de voet volgen hoor. -
22 Oktober 2011 - 13:41
Chantal:
Heej meiden.
Wat een verhalen zeg, ik heb bewondering voor wat jullie daar doen. Heel veel succes nog het laatste weekje.
Liefs Chantal -
22 Oktober 2011 - 15:20
Thea De Boer,:
Hoi Petralien en Grace,
De laatste week gaat in!!Wat een verhalen, het is spannend om te lezen.Wat zullen ze blij zijn met wat jullie allemaal doen.Mijn complimenten!!! Wat fijn dat jullie zoveel voor ze kunnen betekenen.Nog veel succes de laatste dagen.En een goede reis terug.Tot in Holland.X -
22 Oktober 2011 - 16:23
Jolanda Versteeg:
hallo moppies
hoe gaat het daar,hier wat minder deze week.daisy moet aan allebij haar knieen geholpen worden en chris had galaanval,heel veel pijn.verder alles goed hoor,haha.jullie verhalen vertel ik aan de bewoners,het uitprinten lukt nml niet de helft staat er dan niet op,helaas.hoop dat het verder goed gaat daar.nog geen heimwee grace? en petralien met je moeder alles goed?dikke kus van ons -
22 Oktober 2011 - 21:56
Manda Alosery:
Hallo Dames
Wat een opschudding weer!
En wat een aanpak met speurhonden!
Maar goed heb je dat ook mee gemaakt.
Ik las het al in andere berichten en ja jullie laatste weekje gaat in, wat gaat dat snel.
Hoop dat jullie nog nog veel voor ze mogen betekenen, in deze week!
Geniet er van.
Liefs Manda -
23 Oktober 2011 - 09:09
Mientje:
Ha dames,
is het mysterie van de diefstal in het winkeltje al op gelost ?
Nog heel veel succes de laatste dagen en pas goed op jezelf.
tot gauw ziens en groetjes Mientje. -
24 Oktober 2011 - 07:42
Mirjam:
Ooo, wat maken jullie wat mee. Fijn dat het allemaal gaat zoals jullie bedoeling was. Ik neem mijn petje er voor af. Geniet van de laatst iets rustige week en tot snel. Mirjam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
