maandag 24 oktober
Door: Petralien
Blijf op de hoogte en volg Petralien en Grace
26 Oktober 2011 | Oeganda, Buluba
Maandag 24 oktober.
Vandaag gaan we naar Anita en Gerrit Siebrand. We gaan m 8.00 uur ontbijten. Komen wij om 8.00 uur in de ruimte waar we zullenn ontbijten en komen en komt er iemand bij ons om te vertellen dat het ontbijt verlaat is omdat het jawel.............regent!!! We snappen er niets van want omdat het regent is het ontbijt nog niet klaar.....pff ha ha ha....Nou ja tegen half 9 stond het dan wel klaar.
Om 10 uur kwam de taxi. We kwamen net buiten de poort en de auto glibberde van links naar rechts over de weg. Het was net of er bevroren sneeuw op de weg lag dus glad.... ha ha ha.....En ja nu snapten we ook waarom het ontbijt later was ivm de regen.....ha ha ha......Wij hebben de chaufeur uitgelegd dat de regen hier net zoveel overlast veroorzaakt als bij ons de sneeuw en ijzel maar die beste man snapte er niets van want hij heeft nog nooit geen sneeuw gezien....ha ha ha...
Na 1,5 uur rijden bereiken we Kampala. Hier hebben we nog een poosje in de file gestaan. Dan weet je weet niet wat je overkomt. En de verkeersregels? Er is geen beginnen aan om deze te proberen te begrijpen... ha ha ha...Busjes halen je van beide kanten in. Het is gewoon een chaos en voor ons een ongeorganiseerde bende ..... ha ha ha
We hadden geen adres van de plek waar Anita en Gerrit verblijven alleen maar een naam. Wij zoeken en meerdere malen vragen en bellen naar Anita kwamen. We kwamen er uiteindelijk achter dat we bij de groene moskee linksaf moesten en dan doorrijden totdat je een koe links ziet grazen. Daarna zegt ze ga je rechtsaf tussen 2 groten muren door ....ha ha ha...dus zo gezegd zo gedaan en ja hoor daar stond Anita te zwaaien op de weg en hadden we onze bestemming bereikt.
Een heel mooi optrekje met een ruime kamer, een 2 persoonsbed en heerlijk een douche.
Anita heeft ons 's middags rond geleid over het project waar zij aan het werk zijn. Echt heel mooi. Een lagere school en soort middelbare school. Van de kinderen van de lagere school waren er gebouwtjes in een cirkel gebouwd en in elk gebouwtje wonen ongeveer 18 kinderen. In het midden heb je een soort pleintje waar de kinderen zelf hun kleding moeten wassen. Of matrassen die er liggen te drogen omdat er iets is mis gegaan. Het schijnt dat kinderen hier niet zindelijk want dat is hun nooit geleerd. Elk kind heeft ook een eigen koffer / kist met hierin zijn of haar eigen spulletjes.
De jongens en de meiden slapen gescheiden.
Op dit terein komen ook moeders die moeten bevallen. Soms gaan ze dezelfde dag alweer naar huis met hun baby op de arm en gaan dan ook gewoon weer aan het werk. Daar kunnen wij ons toch geen voorstelling van maken?
Een aantal gebouwen zijn in aanbouw. Mooi om te zien hoe steigers in elkaar zitten. Levensgevaarlijk want er zitten een paar stokken vast met 1 spijker.... maar het funcioneert allemaal wel.........typisch.....
Na deze rondleiding hebben we nog even gekeken bij het speeluurtje van de allerkleinsten. Ze schilderen, voetballen, spelen met poppen of met autos. Leuk om te zien hoe deze kinderen hiervan genieten. Anita helpt regelmatig bij de spelende kinderen.
We lopen langs een groepje kinderen die volgend jaar naar Nederland komen om daar optredens te verzorgen. De kinderen zijn druk bezig met zang en dans en zijn dol enthousiast. Prachtig.
Gerrit is de klusjes man en doet van alles wat hij ziet en ruimt dingen op.
's Avonds heeft Anita eten voor ons gekookt. Heerlijk was het . En wat ook zo fijn is is dat we eindelijk weer eens even in het Nederlands konden praten.
Het is al bijna weer tijd om naar bed te gaan,
Morgen is het plan om naar Kampala te gaan en daar heerlijk rond te lopen.
Allemaal de lieve groetjes
Petralien en Grace.
Vandaag gaan we naar Anita en Gerrit Siebrand. We gaan m 8.00 uur ontbijten. Komen wij om 8.00 uur in de ruimte waar we zullenn ontbijten en komen en komt er iemand bij ons om te vertellen dat het ontbijt verlaat is omdat het jawel.............regent!!! We snappen er niets van want omdat het regent is het ontbijt nog niet klaar.....pff ha ha ha....Nou ja tegen half 9 stond het dan wel klaar.
Om 10 uur kwam de taxi. We kwamen net buiten de poort en de auto glibberde van links naar rechts over de weg. Het was net of er bevroren sneeuw op de weg lag dus glad.... ha ha ha.....En ja nu snapten we ook waarom het ontbijt later was ivm de regen.....ha ha ha......Wij hebben de chaufeur uitgelegd dat de regen hier net zoveel overlast veroorzaakt als bij ons de sneeuw en ijzel maar die beste man snapte er niets van want hij heeft nog nooit geen sneeuw gezien....ha ha ha...
Na 1,5 uur rijden bereiken we Kampala. Hier hebben we nog een poosje in de file gestaan. Dan weet je weet niet wat je overkomt. En de verkeersregels? Er is geen beginnen aan om deze te proberen te begrijpen... ha ha ha...Busjes halen je van beide kanten in. Het is gewoon een chaos en voor ons een ongeorganiseerde bende ..... ha ha ha
We hadden geen adres van de plek waar Anita en Gerrit verblijven alleen maar een naam. Wij zoeken en meerdere malen vragen en bellen naar Anita kwamen. We kwamen er uiteindelijk achter dat we bij de groene moskee linksaf moesten en dan doorrijden totdat je een koe links ziet grazen. Daarna zegt ze ga je rechtsaf tussen 2 groten muren door ....ha ha ha...dus zo gezegd zo gedaan en ja hoor daar stond Anita te zwaaien op de weg en hadden we onze bestemming bereikt.
Een heel mooi optrekje met een ruime kamer, een 2 persoonsbed en heerlijk een douche.
Anita heeft ons 's middags rond geleid over het project waar zij aan het werk zijn. Echt heel mooi. Een lagere school en soort middelbare school. Van de kinderen van de lagere school waren er gebouwtjes in een cirkel gebouwd en in elk gebouwtje wonen ongeveer 18 kinderen. In het midden heb je een soort pleintje waar de kinderen zelf hun kleding moeten wassen. Of matrassen die er liggen te drogen omdat er iets is mis gegaan. Het schijnt dat kinderen hier niet zindelijk want dat is hun nooit geleerd. Elk kind heeft ook een eigen koffer / kist met hierin zijn of haar eigen spulletjes.
De jongens en de meiden slapen gescheiden.
Op dit terein komen ook moeders die moeten bevallen. Soms gaan ze dezelfde dag alweer naar huis met hun baby op de arm en gaan dan ook gewoon weer aan het werk. Daar kunnen wij ons toch geen voorstelling van maken?
Een aantal gebouwen zijn in aanbouw. Mooi om te zien hoe steigers in elkaar zitten. Levensgevaarlijk want er zitten een paar stokken vast met 1 spijker.... maar het funcioneert allemaal wel.........typisch.....
Na deze rondleiding hebben we nog even gekeken bij het speeluurtje van de allerkleinsten. Ze schilderen, voetballen, spelen met poppen of met autos. Leuk om te zien hoe deze kinderen hiervan genieten. Anita helpt regelmatig bij de spelende kinderen.
We lopen langs een groepje kinderen die volgend jaar naar Nederland komen om daar optredens te verzorgen. De kinderen zijn druk bezig met zang en dans en zijn dol enthousiast. Prachtig.
Gerrit is de klusjes man en doet van alles wat hij ziet en ruimt dingen op.
's Avonds heeft Anita eten voor ons gekookt. Heerlijk was het . En wat ook zo fijn is is dat we eindelijk weer eens even in het Nederlands konden praten.
Het is al bijna weer tijd om naar bed te gaan,
Morgen is het plan om naar Kampala te gaan en daar heerlijk rond te lopen.
Allemaal de lieve groetjes
Petralien en Grace.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
