ja ja we zijn er :) !!!

Zondag 9 Oktober.

Zo half 6 het bed uit, douchen en aankleden, bepakt en bezakt richting het vliegveld.
Het begint allemaal goed. Het vliegtuig van Dusseldorf naar Schiphol heeft vertraging, spannend of we het vliegtuig van schiphol naar Entebbe zullen halen. We hadden nog 20 minuten de tijd. Dat was rennen maar wel gehaald gelukkig.
Staan we in de rij om aan boord te gaan, is er een man die elke keer zijn handen niet thuis kan houden. Meerdere malen gewaarschuwd dat we er niet van gediend zijn. Vervolgens gaan we door de poortjes en iemand van de bewaking hoorde dat we samen aan het mopperen waren, dat die man te veel gedronken had en dat hij zijn handen niet thuis kon houden. De man van de bewaking vroeg ons wat er aan de hand was. Uitgelegd aan hem wat er was gebeurt. Vervolgens geeft hij aan tot actie over te gaan. Niets meer gehoord... totdat we in het vliegtuig zaten en er werd om geroepen dat het vliegtuig iets vertraging had, en waarom?? Omdat er een man niet aan boord mocht omdat hij medepassagiers had lastig gevallen, en zijn bagage eruit moest...
Oh wat nou dan toch? Die man had ook gedronken, dat vertelde ze niet dat was nou jammer....
Zo de vlucht van 10 uur is begonnen. We snapten niet waarom de heenweg 2 uur langer zou duren dan de terugweg. Wind mee? Wind tegen? Tijdsverschil? Ach ja….. totdat ze gingen omroepen dat er een tussenstop was... pfff... dat wisten we echt niet... ha ha ha.. ja wij weer....
En toen de buurvrouw in een rij stoelen naast ons. Nou die heeft de hele vlucht geslapen. Alleen toen mw eten rook werd ze weer wakker. En veel commentaar op alles. En na het eten weer slapen, totdat de steward langs kwam om haar wat te vragen. Zachtjes probeerde hij haar wakker te maken. Grace duurde dat te lang en bedenkt zich niets en prikt haar zo met de vinger heel hard in haar arm. Die vrouw schrok, ineens had ze de ogen wagenwijd open. Ze puilden er bijna uit en ze sprong ook nog een meter de lucht in ha ha ha... die steward stond heel dicht bij haar en die schrok ook. En wij begonnen heel hard te lachen, dit werd niet echt gewaardeerd ha ha ha.. maar ja ach moet kunnen.....de steward bedankte nog wel voor de flinke por... ha ha ha...
Eenmaal aangekomen in Entebbe stonden daar een groep meiden met Chauffeur te wachten op ons. Samen met hen zijn we naar noa s ark gegaan. Dit is een kinder weeshuis. 's Avonds nog lekker even een bakkie koffie gedaan met de mensen waarmee we het huisje delen. Daarna heerlijk naar bed, en slapen. Toch wel veel vreemde geluiden waar je aan moet wennen, ha ha ha….
Het gaat tnt goed….. met ons…..
Allemaal dikke zoen van Gr en Pe